Η συν-δημιουργία του κοινωνικού κόσμου
Η παρουσίαση του θέματος αφορά στην εκπαιδευτική παρέμβαση για την άρση των δυσκολιών ενός μαθητή στην επικοινωνία και την κοινωνική αλληλεπίδραση με ψυχοκινητική – νοητική καθυστέρηση και με επίκτητη γλωσσική διαταραχή (δυσφασία βαριάς μορφής), δέκα χρονών με την εφαρμογή ενός εναλλακτικού συστήματος επικοινωνίας βασισμένου στο πολυαισθητηριακό, γλωσσικό πρόγραμμα ΜΑΚΑΤΟΝ
Βασική επιδίωξη της εξατομικευμένης παρέμβασης αποτελεί η παροχή ενός εναλλακτικού μέσου επικοινωνίας προκειμένου ο συγκεκριμένος μαθητής με σοβαρές γλωσσικές διαταραχές και με περιορισμένη μαθησιακή ικανότητα να γίνει ικανός να αναπτύξει επικοινωνιακές δεξιότητες για να εκφράζει με τρόπο λειτουργικό τις καθημερινές ανάγκες και επιθυμίες του.
Ο μαθητής φοιτά σε ειδικό σχολείο και παρακολουθεί το πρόγραμμα της κατώτερης βαθμίδας.
Από τις βασικές του δυσκολίες, συμπεριλαμβανομένης και της κίνησης είναι η αδυναμία εκφοράς λόγου, η κατανόηση συγκεκριμένων - αφηρημένων εννοιών και κοινωνικών κανόνων. Εξαιτίας αυτής της αδυναμίας του να κατανοήσει και κατά συνέπεια να προσαρμοστεί σε κοινωνικούς κανόνες και διαδικασίες αντιδρά με άγχος ή υιοθετεί συμπεριφορές ασυνήθιστες ή ακατάλληλες με το πλαίσιο στο οποίο βρίσκεται.
Καθώς δεν έχει εκφερόμενο λόγο, εκτός από κάποιες εκφωνήσεις, δυσκολεύεται να εκφράσει και να επικοινωνήσει τις ανάγκες, τις επιθυμίες του ή τους φόβους του για διάφορα πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις. Παρόλα αυτά ο μαθητής ανταποκρίνεται συναισθηματικά σε πρόσωπα και καταστάσεις.
Η συστηματική εξατομικευμένη παρέμβαση βασίστηκε στη δυνατότητα της πολυαισθητηριακής προσέγγισης που προσφέρει το γλωσσικό πρόγραμμα Μάκατον δηλαδή ταυτόχρονη και παράλληλη χρήση νοημάτων, συμβόλων και ομιλίας. Τα γραφικά σύμβολα έδωσαν τη δυνατότητα στον Αλέξανδρο να χειριστεί με απτό και άμεσο τρόπο τη γλώσσα. Οι λέξεις δεν ήταν πλέον μόνο αφηρημένα λεκτικά σύμβολα αλλά είχαν και την απεικόνιση τους, ενθαρρύνοντας τον ώστε να διαμορφώσει ένα τρόπο επικοινωνίας και συμβάλλοντας ουσιαστικά στη γλωσσική και κοινωνική του ανάπτυξη.
Η πολυαισθητηριακή προσέγγιση του προγράμματος βοήθησε το μαθητή να αποκτήσει μια γλώσσα για γνωστική και επικοινωνιακή ανάπτυξη παρέχοντας στοιχεία της προφορικής ομιλίας, της νοηματικής γλώσσας και γραπτών συμβόλων και αυτό μέσα σε επικοινωνιακό περιβάλλον αλληλεπίδρασης. Η χρήση των νοημάτων και κυρίως των συμβόλων με τη συνοδεία της προφορικής ομιλίας βοήθησε το μαθητή να ταυτίσει τις έννοιες με τα οπτικά τους σύμβολα και να συνδυάσει την πληροφορία αυτή με την ακουστική εικόνα της κάθε λέξης.
Καθοριστικής σημασίας επίσης θεωρήθηκε και η εμπλοκή των γονέων εφόσον πρόκειται για τα πρόσωπα που, κατά κανόνα, μοιράζονται το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας τους με τον μαθητή. Η θεραπευτική προσέγγιση στην επικοινωνία δεν περιορίστηκε μόνο στις ώρες που ο μαθητής βρισκόταν στο πλαίσιο του προγράμματος αλλά επεκτάθηκε και κατά τις ώρες που το παιδί βρισκόταν με την οικογένεια του.
Τέλος, όπως προκύπτει από την εφαρμογή του προγράμματος ο μαθητής ανέπτυξε την επικοινωνιακή του δραστηριότητα, βελτιώθηκαν η συμπεριφορά του και οι κοινωνικές του δεξιότητες, καθώς επίσης παρατηρήθηκε αύξηση των λεκτικών του συμπεριφορών και αύξηση της λεκτικής του μίμησης.
Γενικά, φαίνεται ότι και στο μέλλον με την παροχή της κατάλληλης βοήθειας και υποστήριξης ο μαθητής θα εξακολουθήσει να παρουσιάζει βελτίωση τόσο στον τομέα της ανάπτυξης των επικοινωνιακών του δεξιοτήτων, όσο και στην ανάπτυξη της γλωσσικής και γνωστικής του εξέλιξης.
Βασική επιδίωξη της εξατομικευμένης παρέμβασης αποτελεί η παροχή ενός εναλλακτικού μέσου επικοινωνίας προκειμένου ο συγκεκριμένος μαθητής με σοβαρές γλωσσικές διαταραχές και με περιορισμένη μαθησιακή ικανότητα να γίνει ικανός να αναπτύξει επικοινωνιακές δεξιότητες για να εκφράζει με τρόπο λειτουργικό τις καθημερινές ανάγκες και επιθυμίες του.
Ο μαθητής φοιτά σε ειδικό σχολείο και παρακολουθεί το πρόγραμμα της κατώτερης βαθμίδας.
Από τις βασικές του δυσκολίες, συμπεριλαμβανομένης και της κίνησης είναι η αδυναμία εκφοράς λόγου, η κατανόηση συγκεκριμένων - αφηρημένων εννοιών και κοινωνικών κανόνων. Εξαιτίας αυτής της αδυναμίας του να κατανοήσει και κατά συνέπεια να προσαρμοστεί σε κοινωνικούς κανόνες και διαδικασίες αντιδρά με άγχος ή υιοθετεί συμπεριφορές ασυνήθιστες ή ακατάλληλες με το πλαίσιο στο οποίο βρίσκεται.
Καθώς δεν έχει εκφερόμενο λόγο, εκτός από κάποιες εκφωνήσεις, δυσκολεύεται να εκφράσει και να επικοινωνήσει τις ανάγκες, τις επιθυμίες του ή τους φόβους του για διάφορα πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις. Παρόλα αυτά ο μαθητής ανταποκρίνεται συναισθηματικά σε πρόσωπα και καταστάσεις.
Η συστηματική εξατομικευμένη παρέμβαση βασίστηκε στη δυνατότητα της πολυαισθητηριακής προσέγγισης που προσφέρει το γλωσσικό πρόγραμμα Μάκατον δηλαδή ταυτόχρονη και παράλληλη χρήση νοημάτων, συμβόλων και ομιλίας. Τα γραφικά σύμβολα έδωσαν τη δυνατότητα στον Αλέξανδρο να χειριστεί με απτό και άμεσο τρόπο τη γλώσσα. Οι λέξεις δεν ήταν πλέον μόνο αφηρημένα λεκτικά σύμβολα αλλά είχαν και την απεικόνιση τους, ενθαρρύνοντας τον ώστε να διαμορφώσει ένα τρόπο επικοινωνίας και συμβάλλοντας ουσιαστικά στη γλωσσική και κοινωνική του ανάπτυξη.
Η πολυαισθητηριακή προσέγγιση του προγράμματος βοήθησε το μαθητή να αποκτήσει μια γλώσσα για γνωστική και επικοινωνιακή ανάπτυξη παρέχοντας στοιχεία της προφορικής ομιλίας, της νοηματικής γλώσσας και γραπτών συμβόλων και αυτό μέσα σε επικοινωνιακό περιβάλλον αλληλεπίδρασης. Η χρήση των νοημάτων και κυρίως των συμβόλων με τη συνοδεία της προφορικής ομιλίας βοήθησε το μαθητή να ταυτίσει τις έννοιες με τα οπτικά τους σύμβολα και να συνδυάσει την πληροφορία αυτή με την ακουστική εικόνα της κάθε λέξης.
Καθοριστικής σημασίας επίσης θεωρήθηκε και η εμπλοκή των γονέων εφόσον πρόκειται για τα πρόσωπα που, κατά κανόνα, μοιράζονται το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας τους με τον μαθητή. Η θεραπευτική προσέγγιση στην επικοινωνία δεν περιορίστηκε μόνο στις ώρες που ο μαθητής βρισκόταν στο πλαίσιο του προγράμματος αλλά επεκτάθηκε και κατά τις ώρες που το παιδί βρισκόταν με την οικογένεια του.
Τέλος, όπως προκύπτει από την εφαρμογή του προγράμματος ο μαθητής ανέπτυξε την επικοινωνιακή του δραστηριότητα, βελτιώθηκαν η συμπεριφορά του και οι κοινωνικές του δεξιότητες, καθώς επίσης παρατηρήθηκε αύξηση των λεκτικών του συμπεριφορών και αύξηση της λεκτικής του μίμησης.
Γενικά, φαίνεται ότι και στο μέλλον με την παροχή της κατάλληλης βοήθειας και υποστήριξης ο μαθητής θα εξακολουθήσει να παρουσιάζει βελτίωση τόσο στον τομέα της ανάπτυξης των επικοινωνιακών του δεξιοτήτων, όσο και στην ανάπτυξη της γλωσσικής και γνωστικής του εξέλιξης.